مولای من
کاش هر روز نامت را
مهربانی ات را، آقایی ات را
و هزاران هزار خوبی ات را
برای مردم یادآور می شدیم
کاش کمی غیرت نشان می دادیم
تا به کی!؟ بی خبر از تو در این دره ی تاریک و سرد دنیا، با غفلت و گناه دست و پنجه نرم خواهیم کرد!؟
تا به کی؟
هر روز که می گذرد
دریای خواستنت وسیع تر میشود،
و دلتنگیها عمیق تر؛
و زورقهای صبر
که بی صدا میشکند!
این است حالِ دل در بحرِ فراقِ تو
ساحل آرامش ! کجایی ؟؟
اللهم عجل لولیک الفرج
ســـــلام آقـــــای من !
آقا جان تمام سالهایے که درس خواندیم :
دبیر شیمے به ما نگفت که اگر عشق و ایمان و معرفت با هم ترکیب شوند شرایط ” ظـــــهور ” تو مهیا مے شود !
دبیر زیست نگفت که این صداے تپش قلب نیست ؛ صداے بے قرارے دل براے ” مـــــهدیست ” !
دبیر ادبیات از عشق مجنون به لیلے ,از غیرت فرهاد نسبت به شیرین گفت
اما از عشق شیعه به “مـــــهدی” ؛ از غیرتش به “ زهرا(س) ” نگفت !
دبیر تاریخ نگفت که اماممان امسال سال چندم غربتش است؟!
نگفت غربت اهل بیت ” علے(ع) ” از کے شروع شد و تا کے ادامه دارد !
دبیر دینے فقط گفت که انتظار فرج از بهترین اعمال است
اما نگفت که انتظار فرج یعنے
گـــــناه نکنیم و یعنے” گـــــناه نکردن ” از بهترین اعمال است !
دبیر عربے به ما یاد داد که “مـــــهدے ” اسم خاصے است که تنوین پذیر است !
